Kinematyka przemieszczaniu człowieka w samochodzie podczas zderzenia

Z punktu widzenia bezpieczeństwa pasażera jakość samochodu osobowego jest określona za pomocą jego właściwości do wytracania energii uderzenia powstającej przy zderzeniu, czyli zdolności do przebycia po zderzeniu takiej odległości, która umożliwia ograniczenie sił działających na kierowcę i pasażerów w ciągu części sekundy po zderzeniu. Kierowca i pasażerowie podczas zderzenia ich samochodu z innymi samochodami lub z przeszkodą, po momentalnym jego zatrzymaniu, kontynuują ruch w kierunku ruchu pierwotnego jeszcze przez pewien czas z prędkością poprzedzającą katastrofę. W tym właśnie czasie powstaje największa ilość urazów i obrażeń kończących się śmiertelnym zejściem, wywołanych uderzeniem o przednią szybę lub o kierownicę.

We współczesnych konstrukcjach samochodów odległość od głowy do przedniej szyby jest zawsze mniejsza niż odległość od ciała pasażera od tablicy rozdzielczej. Przy przemieszczeniu się ciała nie umocowanego do siedzenia następuje najczęściej uderzenie głową o przednią szybę; głowa przejmuje na siebie główną część energii uderzenia, podczas gdy pozostała część ciała nie doszła jeszcze do tablicy rozdzielczej lub innych elementów nadwozia.

Takie usytuowanie sprzyja następującym ruchom części ciała:
—    jeżeli kolana znajdują się blisko tablicy, to przy zderzeniu one uderzają o tablicę, a tułów obraca się w taki sposób, iż głowa pasażera lub kierowcy uderza w górną część przedniej szyby bądź w osłonę przeciwsłoneczną,
—    jeżeli kolana są dość daleko od tablicy rozdzielczej, totułów pasażera przemieszcza się do przodu, głowa uderza o przednią szybę, a nadepnie cały tułów uderza o tablicę rozdzielczą.

Są to oczywiście proste rodzaje przemieszczeń ciała podczas zderzeń, te które przyjmuje się obecnie do rozważań bezpieczeństwa samochodu przy zderzeniach. Rzeczywiste przemieszczenia człowieka są bardziej złożone. Szczególnie złożony jest ruch kierowcy samochodu mającego amortyzowaną kierownicę, która może stanowić przejściowy element do zmniejszania działających obciążeń.